سال تولید ملی وحمایت از کار وسرمایه ایرانی گرامی باد

توسعه ی ملّی ، فرایند توسعه ی همه جانبه ای است که ابعاد گوناگون توسعه ی اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی وفرهنگی وارتباطات متقابل آنها را در برمی گیرد؛ به گونه ای که هر کدام از ابعاد این فرایند در ارتباط مستمربا ابعاددیگر قراردارندو در کنش و واکنش وتاثیروتاثر متقابل ، یکدیگررا کامل ویک پیکره ی واحد به نام توسه ی ملّی بایدبه همه ی اشکال مختلف توسعه اهمیت درخور شأن داده شود ودرهیچ یک را قربانی دیگر ننمود. ازاین رو باید با ارج نهادن به شخصیت وهویت افراد وخانواده ها زمینه وشکوفایی استعدادها وتعالی انسان ها را فراهم نمود. توسعه­ی ملی نه تنها باید بتواند رشد اقتصادی را تضمین نماید واولویت های اقتصادی را مشخص کند، بلکه خود زمینه ی رشد فرهنگی و توسعه ی درون زا را درافراد به نحوی فراهم سازد که با جهش ها توسعه ی بخش های مختلف به تدریج تحقق یابد.وهر مرحله ، زمینه را برای مراحل بعدی تدارک ببیند. باید همواره به یاد داشت که تکنولوژی و به کارگیری سرمایه واهداف اقتصادی به هر حال وسیله است واین انسان است که باید با توسعه ی روحی ورشد فرهنگی وخود اتکایی در فرایندتوسعه جایگاه والای خویش را بیابد ودر فرایند تولید به جای این که ابزار و وسیله واقع شود ، ابزارهای لازم را ابداع کند؛ هدف ها وروش ها وراه حل ها  را متناسب با آن بیابد وبه کار بندد.

دربرنامه توسعه ی ملی باید ارزش ها اجتماعی نظیر استقلال وخوداتکایی ، عزت جامعه ، تامین عدالت اجتماعی ومحو کردن فقرونابرابری ومحرومیت در همه ی عرصه های اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی وفرهنگی به عنوان اهداف برتر، همواره مدنظرباشد. این ارزش ها وسایر ارزش هایی که ریشه های استقلال ، قدرت وقوت وتعالی کل جامعه وکشور را شکل می بخشد ، باید در تمام استراتژی ها والگوها نمایان باشند، اگر جامعه به سویی حرکت کند که پای بند وتعهدی نسبت به این ارزش ها ازخود نشان ندهد، هرگز زندگی اجتماعی همراه با دستیابی با ارزش های انسانی که هدف توسعه است ، قوام ودوام نخواهدگرفت . از این رو برای دستیابی به توسعه ی همه جانبه باید به حوزه ی ارزش ها وانگیزش ها توجه بیشتری مبذول داشت ، تا از این طریق بتوان استعدادها وظرفیت های عظیم وبی انتهای انسانی را شکوفا ساخت وبه عنوان نیروی محرکه وعامل توسعه ، مردم را بسیج نمود وبه میدان آورد وبار سنگین توسعه ملی را به نیروهای لایزال آنان سپرد . درغیر این صورت ، همان گونه که تجارب عملی کشورهای جهان سوم نشان می دهد صرف منابع عظیم مادی چند صد میلیارد دلاری نیز توانایی آن را ندارد که کشور ها را از گرداب توسعه نیافتگی تا ساحل پیشرفت ، راهنمایی نماید.

نکته ای که باید بدان اشاره نمود این است که طراحی وتدوین توسعه ی ملی ، مشارکت صاحب نظران اقتصاد توسعه وجامعه شناسان وروان شناسان نظریه پردازان علوم سیاسی وفرهنگ شناسان را می طلبد که با دید وسیع وهمه جانبه به جنبه های مختلف توسعه نگریسته شود. تا توسعه فقط در رشد وتوسعه اقتصادی خلاصه نگرددو جنبه های دیگر آن، نظیر توسعه ی اجتماعی ، سیاسی وفرهنگی به فراموشی سپرده نشود.

تنها بهبود شاخص های اقتصادی نظیر تولید ناخالص ملی ، نرخ تورم ، نرخ اشتغال و سرمایه گذاری ، نشانگر دستیابی جامعه به توسعه نیست ؛ بلکه شاخص های توسعه ی اجتماعی ، سیاسی وفرهنگی ونیز باید بهبود یابد تا درفرایند بهبود مجموعه ی شاخص های توسعه ی ملی ، جامعه به توسعه ی همه  جانبه دست یابد.

از این روی می توان گفت : توسعه ملی باید از بین مردم وارزش ها وانگیزه ها ، رفتارها ، کردارها ، علایق وهمبستگی وآرمان های مردم بگذرد.

بدینسان توسعه ملی را می توان توسعه ی انسانی تلقی نمود، بدین معنا که هدف در توسعه باید انسان باشد. همین است که باید از توسعه بهره برد .رضایت ، رفاه وآرامش او باید ملاک توسعه قلمداد شود واین مردم هستند که ثروت واقعی ولاینتاهی کشورها محسوب می شوندوهدف بنیادین توسعه نیز باید خلق شرایط باشد که مردم بتوانند از رفاه مادی ومعنوی بیشتری برخوردارشوند.

با توجه به وجود کارگران زحمت کش ، متعهد وانقلابی درکشورمان، امید است در سال تولید ملی وحمایت از کار وسرمایه ایرانی ،بتوانیم قله های پیشرفت را فتح کنیم .

منبع :

ارزشها وتوسعه – محمد نقی نظرپور